Leylijnen en andere energielijnen zijn banen van energie die door het landschap stromen. Ze vervoeren energie over de hele planeet. Al deze energielijnen liggen op het landschap en niet in de grond. Leylijnen zijn een specifieke soort energielijnen. Naast leylijnen zijn er nog een heel wat andere soorten energielijnen, zoals bijvoorbeeld hartmannlijnen, currylijnen en benkerlijnen. Iedere soort energielijnen vormt om de planeet een eigen netwerk (ook netten genoemd).

De verschillende soorten energielijnen zijn in twee soorten onder te verdelen. Enerzijds zijn dat de rasternetwerken (grids). Dit soort energielijnen vormen samen meestal een rechthoekig hokjespatroon. Dit houdt in dat deze energielijnen normaliter parallel aan elkaar liggen met steeds een gelijke tussenruimte en haaks hierop ook parallelle lijnen met gelijke tussenruimte. Door allerlei invloeden kunnen er afwijkingen ontstaan in dit rasterpatroon. Anderzijds zijn er zogenaamde vrije netwerken. Dit zijn netwerken die niet in een hokjespatroon liggen, maar waarvan de energielijnen in iedere richting kunnen stromen.

Energielijnen & -centra	Energievormen
Rasterlijnen: Currylijnen (klein diagonaal net) Hartmannlijnen (klein orthogonaal net) Pyerélijnen Benkerlijnen 100e baan lijnen Lijnen van het groot orthogonaal net Lijnen van het groot diagonaal net Lijnen van vrije netwerken: Leylijnen (en leycentra)	Wateraders Breuken in de bodem Holtes in de bodem, spelonken Spiralen (vortex) Magische cirkels (ter afscherming) Magische cirkels (als poort) Magische vierkanten Magische driehoeken Magische vijfhoeken Magische zevenhoeken Lucht poorten Aarde poorten Atmosferische poorten Energie, tijd en ruimte poorten Vuurplekken

Het lijkt een lange lijst van energielijnen en energievormen, maar dat valt op zich wel mee. Bij het ontstoren van aardstralen kan men op een hele serie energieën letten, en ook in de praktijk kan men al deze energieën tegenkomen. Maar wanneer men op onderzoek uit gaat bij heiligdommen en krachtplaatsen, en gaat kijken met welke energieën onze voorouders rekening hebben gehouden, zijn er slechts enkele energieën van belang. Ze hebben altijd gelet op de leylijnen, bij de megalieten ook de benkerlijnen. Verder gebruikte men vroeger wateraders, spiralen en magische cirkels ter afscherming.

Leylijnen en andere energielijnen zijn banen van energie die door het landschap stromen. Deze banen stromen een bepaalde richting op, die voor iedere lijn verschillend kan zijn. De energielijnen zijn (bijna) altijd kaarsrecht en kunnen duizenden kilometers lang zijn. De afmetingen van de verschillende energielijnen kunnen variëren van 10 centimeter tot heel soms wel 10 meter breed. De lijnen liggen op de grond en de energie van een lijn hoeft niet overal even sterk te zijn. Dit kan per plaats, maar ook in de tijd verschillen. De energielijnen reageren qua sterkte, net als de zee met eb en vloed, op de maan en andere kosmische factoren. De verschillende soorten energielijnen onderscheiden zich van elkaar door de verschillende eigenschappen en kwaliteiten die ze hebben, een eigen karakter. Zo hebben leylijnen bijvoorbeeld de eigenschap van kracht. Daarom worden leylijnen ook krachtlijnen genoemd. Ook kunnen de energielijnen mannelijk, vrouwelijk, neutraal, positief (prettig) en negatief (onprettig) zijn. Met name door menselijke invloed kunnen (stukken van) energielijnen veranderen. Zo zijn de meeste leylijnen en kruispunten ervan positief. Maar er zijn ook plaatsen waar ze negatief zijn geworden bijvoorbeeld door het offeren van mensen, moord en veldslagen.

Op zéér véél plekken op deze planeet kruisen energielijnen (van een zelfde soort) elkaar. Dit worden energiecentra genoemd, waarvan de meesten maar klein zijn. Ook de meeste kruisingen van leylijnen zijn klein en zwak. Maar in iedere streek zijn er ook een aantal sterke kruispunten. Deze leycentra zijn een soort verkeersknooppunten van energie. Verschillende leylijnen komen bij elkaar op plekken waar er een concentratie van energie aanwezig is. Dit wordt een krachtplaats of krachtcentrum genoemd. Deze krachtplekken zijn energetische krachtpunten waar meerdere krachtlijnen bij elkaar komen en worden gezien als heilige plaatsen. Bij positieve leycentra is er een krachtveld vol met energie dat kan zorgen voor inspiratie, genezing en wonderen. Voor informatie-overdracht is energie nodig, wat de inspiratie op die plaatsen verklaart, er is immers energie genoeg. Door de extra energie op deze speciale plaatsen komt het ook voor dat er bij leycentra lichtverschijnselen waargenomen worden. Voorbeelden zijn het hunebed van Loon (Drenthe) en het klooster van Aduard (prov. Groningen). De plaats van het klooster is bovendien bepaald door het zien van de lichtverschijnselen.

In de geschiedenis hebben vele volkeren heiligdommen gebouwd en gecreëerd om te vereren, te offeren of te bidden. Ze kozen een leycentrum, een krachtplaats, om daar hun heiligdom te situeren. De reden waarom ze deze plekken uitkozen is vanwege de vele energie die aanwezig is. Hier dachten ze in contact te kunnen treden met de goden en deze op deze plaatsen te vereren. Voorbeelden hiervan zijn bijvoorbeeld de de piramiden van Egypte, Stonehenge en Avebury-henge in Engeland, en ook de dolmens en menhirs van Weris, en hunebedden van Drenthe. En zo zijn er nog veel meer heilige plaatsen die door onze voorouders zijn gebruikt. En ook de kerken en kathedralen die in vroeg-christelijke tijden (voor 1350) zijn gebouwd zijn op een kruispunt van leylijnen gesitueerd. Voor een vollediger overzicht van welke soorten heiligdommen op krachtplaatsen zijn gepositioneerd, zie de pagina Heiligdommen.

Behalve dat men in de oude tijden heiligdommen positioneerde op een leycentrum, situeerde men ook burchten en kastelen op een kruispunt van leylijnen. Ook zijn de leylijnen zelf op andere manieren gebruikt. In de Romeinse tijd was het een gebruik om kaarsrechte wegen aan te leggen op leylijnen. Zo kregen de manschappen veel kracht om enorme (voet)tochten te houden. Ook werden er in de vroeg-christelijke tijd doodwegen of lijkwegen aangelegd op leylijnen waarover de dode naar de begraafplaats en/of kerk werd vervoerd. Omdat leylijnen heilige plaatsen met elkaar verbinden worden het ook wel heilige lijnen genoemd.

Rond deze planeet bevinden zich zeer veel leylijnen. De meeste van deze lijnen zijn zwak in energie en vrij smal (10/20 cm). Door de grote hoeveelheid leylijnen zijn er iedere tien meter wel twee of drie leylijnen te vinden. Om alle leylijnen van een regio, provincie of land in kaart te brengen is bijna niet te doen. Wel zijn er een aantal sterke of zeer sterke leylijnen in kaart gebracht. Dit zijn bijvoorbeeld de leylijn Stonehenge - Externsteine of de Lambertuslijn in Noord-Brabant. Meer informatie over sterke en zeer sterke leylijnen vind je op de pagina Sterke leylijnen. Sterke leylijnen zijn meestal ongeveer een meter breed en hoger dan een meter, maar er zijn afwijkingen mogelijk.

Leylijnen hebben verschillende benamingen. Zo worden ley-lijnen ook meridianen en gaialijnen genoemd. En omdat leylijnen tussen heilige plaatsen liggen worden ze ook heilige lijnen genoemd. Weer andere namen zijn gebaseerd op de plekken of heilige plaatsen waar ze door heen lopen. Voorbeelden hiervan zijn:

-Lijnen met namen van heiligen: in Oost-Vlaanderen liggen vier Sint-Martinuskerken op één leylijn. Dit komt ook voor in het oosten van Noord-Brabant, hier liggen vijf Sint-Lambertuskerken op één leylijn. Deze leylijnen zijn dus Martinuslijn en Lambertuslijn te noemen. Op deze website staat er ook een artikel over de Lambertuslijn.

In het begin van de twintigste eeuw ontdekte de Alfred Watkins in Engeland de leylijnen. In een visioen zag hij deze lijnen lopen over het landschap, ze liepen dwars door allerlei plaatsen; menhirs, dolmens, steenkringen, kerken, kloosters en andere bouwwerken. Bij zijn onderzoek naar deze lijnen kwam hij in plaatsen met het woord Leah erin tegen, dit betekende volgens hem bescherming of luwte. Daarom noemde hij de door hem ontdekte lijnen "leylines", leylijnen.

Omdat het woord "leylijnen" afkomstig is uit de Engelse taal van ley lines, wordt het nogal eens afwisselend geschreven. Vaak is deze genoteerd nadat iemand erover vertelt heeft en zo zijn er verschillende schrijfvarianten te vinden: leelijnen, leilijnen, leijlijnen, lijlijnen, lylijnen, lailijnen en laylijnen. Andere woorden die ook wel gebruikt worden voor het woord leylijnen zijn "leys" en "leylines".

Leylijnen kunnen zeer lang zijn. Er zijn leylijnen die duizenden kilometers lang zijn, maar er zijn veel meer lijnen die slechts een aantal kilometer lang zijn. De meeste leylijnen hebben een begin en een einde. Hoe ver de rasterlijnen doorlopen is niet bekend. Aan het begin of het einde van een leylijn houdt de lijn plots op. Op die plek bevindt zich een magisch vierkant, dat zorgt voor een aanvoerende of afvoerende energiestroom. Ook zijn er magische vierkanten die ergens anders op een energielijn voor verversing van energie zorgen. Ieder soort energielijnen heeft via de magische vierkanten verbinding met een andere planeet, waarmee energie uitgewisseld wordt.

Soms komt het voor dat er bij een onderzoek leylijnen of andere energielijnen gevonden worden die "eventjes niet aanwezig zijn". Een lijn is dan niet onderbroken (want de energie moet ergens blijven), maar zal een boog door de lucht maken over een bepaald gebied heen. Zo is er bekend dat de kerk niet wilde dat er vreemde en mysterieuze verschijnselen voorkwamen in bijvoorbeeld boerderijen. Wanneer er dan een leylijn door de boerderij liep, liet de priester de leylijn over het huis lopen in plaats van er door heen (of hij liet het doen). Dit is vooral bekend uit de Achterhoek, maar het is zeker mogelijk dat het vroeger elders ook gebeurde.

Op het moment dat een leylijn een zee of een ander water kruist, zal de leylijn of andere energielijn de bodem van een zee of een ander water volgen. De energie volgt dus normaliter niet de zeespiegel. Maar er zijn uitzonderingen. Op speciale plekken en op plekken met menselijke activiteit gedragen de energielijnen zich anders. De plekken met menselijke activiteit (in zee) zijn bijvoorbeeld een booreiland.

Van leylijnen wordt veel gedacht dat ze bestaan uit kosmische energieën. Van aardstralen wordt veel gedacht dat ze bestaan uit aardse energieën. Zowel de leylijnen als andere energielijnen (aardstralen), bevatten zowel kosmische energie als aarde energie. Wanneer ze een magisch vierkant kruisen wordt de energie afgevoerd en kosmische energie aangevoerd. Terwijl de energielijnen door het landschap stromen, stralen ze energie uit en nemen ze energie op. Door de uitwisseling van de aardse en kosmische energie krijgen de flora en fauna extra energie. Zo ontstaat er een mengsel van aardse en kosmische energie.

Om de aarde liggen verschillende netwerken, die ook wel netten of grids worden genoemd. Het overgrote deel van de netwerken zijn rasternetwerken. Een rasternetwerk houdt in dat om de zoveel meter een soortgelijke energielijn ligt die evenwijdig ligt aan de vorige en volgende energielijnen. Maar het zijn rasternetwerken en een raster houdt in dat er op deze energielijnen, met een rechte hoek energielijnen staan van dezelfde soort. Ook hier om de zoveel meter een bepaald soort energielijn.

Een voorbeeld van zo'n raster netwerk is het hartmannnetwerk. De energielijnen van dit netwerk liggen ongeveer noord - zuid en oost - west gepositioneerd. Een voorbeeld van een ander rasternetwerk is het netwerk dat bestaat uit currylijnen. Dit netwerk is een diagonaal net, want deze energielijnen liggen noordoost - zuidwest en noordwest - zuidoost geörienteerd.

De richting waarheen de energielijnen stromen verschilt per rasternetwerk en eventueel ook per energielijn. Normaal gesproken lopen de energielijnen recht over het aardoppervlak. Door de handel en wandel van mensen komen er ook vervormigen in de netten voor, maar normaliter lopen de netten in een rechthoekig patroon over de aarde.

- Een gedachte is dat de energielijnen van de aarde zijn ontstaan bij de schepping/vorming van de huidige planeet. Maar wat er precies gebeurd is bij de schepping/vorming is niet bekend. Een raadsel wordt met een ander raadsel opgelost, met deze theorie blijft het ontstaan in de nevelen gehuld.

- Een andere verklaring voor het ontstaan van de lijnen is dat deze gecreëerd zijn door bewuste wezens, zoals bijvoorbeeld de mens, maar dan wel in een ver grijs verleden. Het systeem van de verschillende netwerken is een dynamisch geheel. Door bepaalde beïnvloedingen kunnen er afwijkingen gaan ontstaan in energielijnen. Met bepaalde handelingen kunnen leylijnen versterkt worden, maar ook gecreëerd. Daarom geven wij deze laatste verklaring de voorkeur.

Op deze pagina:	Op andere pagina's:
· Leylijnen & andere energielijnen · Overige informatie	· Aardstralen & wateraders · Sterke leylijnen in Nederland & België · Syllabus Leylijnen · Wat kan men meten bij een energielijn en een energiecentrum? · Krachtplaatsen & heiligdommen

Verder op deze pagina:	Op andere pagina's:
· Verder over energie- en leylijnen · Oorsprong van 'Ley' · Begin en einde van energielijnen · Onderbroken energielijnen · Energielijnen en zeeën en andere wateren · Zijn leylijnen kosmische of aardse energieën? · Stromingsrichting rasternetwerken · Ontstaan van de energielijnen	· Aardstralen & wateraders · Sterke leylijnen in Nederland & België · Syllabus Leylijnen · Wat kan men meten bij een energielijn en een energiecentrum? · Krachtplaatsen & heiligdommen